Deniz-Seniz
Kendi halinde kıyıya vuran dalgalardık
Kumsallardı sevdalımız
Hep ona köpürürdü yüreğimiz.
Ondandı med-cezirimiz.
Tek derdimiz şöyle sere serile
Yayıla bilmekti altın rengi teninde.
Oynardık onun kızgın, o sımsıcak
Bir uçtan bir uca uzanan eteğinde.
En zor zamanlarımızdı 'git'
Tek dostumuz Karayel olurdu
Iteklerdi arkamızdan
Peşine takılır, yükseltirdik omuzlarımızı
M.M.G
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder